Zastosowanie dodatków do karmienia bydła

Dodatki do pasz odnoszą się do małych lub śledzonych substancji dodanych w procesie produkcji, przetwarzania i użytkowania paszania. Są one stosowane w małych ilościach, ale mają znaczące skutki. Dodatki do pasz są nieuniknione surowce stosowane w nowoczesnym przemyśle paszowym. Mają oczywisty wpływ na wzmocnienie wartości odżywczej podstawowej paszowej, poprawy wyników produkcji zwierząt, zapewnienie zdrowia zwierząt, oszczędzanie kosztów pasz i poprawa jakości produktów pochodzenia zwierzęcego. Powszechnie używane dodatki do pasz dla bydła obejmują głównie:

• Dodatki mineralne, takie jak wapń, fosfor, sód, chlor, magnez itp.

• Dodatki do witamin, takie jak witaminy A, D, E, niacyna itp.

• Dodatki do elementów śladowych, takie jak żelazo, cynk, miedź, mangan, jod, kobalt, selen itp.

• Regulatory buforu żwacza, takie jak wodorowęglan sodu itp.

Dodatki mineralne

Bydło to zwierząt gospodarskich oparty głównie na paszach roślinnych. Krowy mleczne codziennie spożywają dużą ilość minerałów poprzez laktację, podczas gdy bydło wołowe zwykle wykorzystuje szorstkę jako główną paszę do tuczu. Dlatego, niezależnie od krów mlecznych lub bydła wołowego, wapnia, fosforu, sodu, chloru i innych minerałów w diecie, nie mogą zaspokoić potrzeb krów mlecznych do laktacji i tuczu bydła wołowego i należy je uzupełnić. Powszechnie uzupełnione zasilacze mineralne obejmują sól, fosforan wodoru wapnia, kamień proszkowy itp.

Sól stołowa zawiera sód i chlor, a sól stołowa jest często stosowana do uzupełnienia niedoboru sodu i chloru. Sód odgrywa ważną rolę w utrzymywaniu równowagi kwasowej zasad w organizmie, utrzymując normalne ciśnienie osmotyczne płynów ustrojowych i regulując objętość płynów ustrojowych. Jony sodu wydalane w postaci wodorowęglanu z śliną mają hamujący wpływ na nadmiar kwasu wytwarzanego w żwaczu, retikulum i Ommen przeżuwaczy, tworząc odpowiednie warunki środowiskowe dla aktywności mikrobiologicznej żwacza. Synergistycznie chloru i sodu utrzymują ciśnienie osmotyczne płynu pozakomórkowego, uczestniczą w tworzeniu kwasu żołądkowego i zapewnia wartość pH niezbędną do działania pepsyny.

Sól może stymulować wydzielanie śliny, promować trawienie innych enzymów trawiennych, poprawić smak pasz i zwiększyć apetyt na zwierzęta. Zarówno niedobór, jak i nadmiar sodu i chloru mogą wpływać na wydajność i zdrowie bydła mlecznego i wołowego. Długoterminowy brak soli w ratowaniach dla bydła dorosłych może prowadzić do zmniejszenia apetytu, braku energii, niedożywienia, szorstkiego płaszcza, zmniejszonej produkcji mleka i wydajności. Długoterminowy niedobór soli w dietach cieląt przejawia się jako wzrost w stagnacji i zmniejszone wykorzystanie pasz. Jednak ciężki nadmiar soli może powodować zwiększone spożycie wody, biegunkę i zatrucie. Zasadniczo ilość karmienia soli stanowi 0,5% do 1% koncentratu; Produkcja mleka krów mlecznych wzrasta, a sól można odpowiednio zwiększyć.

Fosforan wodoru wapnia jest powszechnym dodatkiem do pasz mineralnych do uzupełnienia wapnia i fosforu. Standard klasy paszowej dla fosforanu wodoru wapnia w Chinach stanowi, że zawartość fosforu jest nie mniejsza niż 16%, wapń nie jest mniejsza niż 21%, a fluor nie jest wyższy niż 0,18%.

Kamienny proszek odnosi się głównie do proszku wapna, który jest naturalnym węglanem wapnia, a jego zawartość wapnia wynosi na ogół 34% do 38%. Jest to najtańszy i najczęściej pozyskiwany dodatek do pasz mineralnych do suplementacji wapnia.

Niewystarczające wapń i fosfor w diecie bydła dorosłego mogą prowadzić do osteomalacji lub osteoporozy, utraty apetytu lub odpadów, heteroflii i zmniejszonej wydajności produkcji. Krowy mają nieprawidłowe rui, powtarzaną niepłodność i zmniejszoną produkcję mleka. Niewystarczające wapń i fosfor w diecie cieląt może prowadzić do krzywicy. Początkowymi objawami choroby to utrata apetytu, letarg, stopniowa utrata masy ciała, rozczochrany płaszcz i zaburzenie ruchu. W miarę postępu choroby, dysplazja szkieletowa i stopniowo pojawiają się, nieosiągalna tkanka na końcu kości staje się grubsza, a kręgosłup i mostek są wygięte i zdeformowane.

W przypadku bydła nabiału i bydła wołowego bardziej odpowiednie jest utrzymanie poziomu wapnia przy 0,9% do 1,2%, a fosfor przy 0,5% do 0,7% w różnych stadiach fizjologicznych.

Witaminy

Witaminy są związkami o niskiej masie cząsteczkowej niezbędne do utrzymania normalnych funkcji fizjologicznych zwierząt. Po braku witaminy w pasze, fizjologiczna funkcja organizmu zostanie zakłócona i pojawią się różne niedobory witamin. Tak więc witaminy są niezbędnymi składnikami odżywczymi do utrzymania życia.

Istnieje wiele rodzajów witamin, zwykle podzielonych na dwie kategorie według ich rozpuszczalności, a mianowicie witaminy rozpuszczalne w tłuszczu (witamina A, witamina D, witamina E i witamina K) oraz witaminy rozpuszczalne w wodzie (grupa witaminy B i witamina C).

Ponieważ mikroorganizmy żwacza bydła mogą syntetyzować witaminy K i witamin z B, wątroba i nerki mogą syntetyzować witaminę C. Dlatego w normalnych okolicznościach nie ma potrzeby dodatkowych dodatków, z wyjątkiem cieląt. Jednak w diecie należy zapewnić wystarczającą witaminę A, witaminę D i witaminę E, aby zaspokoić potrzeby bydła nabiału i wołowego w różnych okresach fizjologicznych.

Doniesiono również, że niacyna odgrywa ważną rolę w metabolizmie składników odżywczych i produkcji mleka u krów mlecznych. Zasadniczo karmienie krów z 3-6 gramami niacyny dziennie we wczesnym stadium laktacji lub przed porodem może zapobiec rozwój kczy, a produkcja mleka może być również znacznie poprawia. Latem dodanie 6 gramów niacyny dziennie do wysoko produkujących krów może również zwiększyć produkcję mleka.

Ilość dodanych witamin należy określić zgodnie z wymaganiami żywieniowymi różnych odmian i różnych okresów fizjologicznych. Zarówno niedobory witamin, jak i ekscesy mogą niekorzystnie wpływać na zdrowie i wydajność bydła.

Brak witaminy A spowoduje wzrost stagnacji i rozwój bydła, szorstkiego i matowego futra, niskiego wskaźnika poczęcia i zapalenia macicy poporodowego, co poważnie wpłynie na wydajność produkcji. Gdy witamina D jest niedobór, cielęta rozwijają osteomalację, a bydło dorosłe wykazują osteoporozę. Głównymi objawami niedoboru witaminy E są zwyrodnienie mięśni szkieletowych w cieląt, co powoduje zaburzenia ruchu i zmniejszenie wskaźnika reprodukcyjnego u dorosłego bydła.

Elementy śladowe

Elementy śladowe powszechnie stosowane jako dodatki paszowe obejmują żelazo, miedź, mangan, cynk, selen, jod, kobalt itp., Które odgrywają niezastąpioną rolę w ciele. Żelazo, miedź i kobalt są niezbędnymi pierwiastkami hematopoezy i odgrywają synergiczną rolę. Mangan jest składnikiem wielu enzymów zaangażowanych w metabolizm cukru, białka i tłuszczu, a także jest jednym z niezbędnych składników do tworzenia siarczanu chondroityny, który promuje metabolizm wapnia i fosforu w organizmie oraz tworzenie kości. Jod jest niezbędnym elementem dla tarczycy do tworzenia tyroksyny. Gdy jod jest niedobór, przejawia się głównie jako wolutn i zmniejszona funkcja metaboliczna, zahamowany wzrost i rozwój oraz utrata płodności. Cynk jest składnikiem różnych enzymów w ciele, a także składnikiem insuliny. Cynk jest głównie zaangażowany w różne działania metaboliczne w ciele poprzez te enzymy i hormony. Selen jest składnikiem peroksydazy glutationowej, która może wyeliminować toksyczne działanie nadtlenków lipidów i chronić błony komórkowe i subkomórkowe przed nadtlenkami.

Regulatory buforu żwacza

Gdy wysoko stopniowe krowy mleczne są bardziej skoncentrowane, łatwo jest zwiększyć kwasowość w żwaczu, hamować aktywność mikroorganizmów żwacza, powodują zaburzenia trawienne, zmniejszyć szybkość tłuszczu mleka i powodować niektóre powiązane choroby. Aby zapobiec wystąpieniu takich chorób, w następujących przypadkach należy rozważyć dodanie buforów:

① Wczesna laktacja

② Koncentraty stanowią ponad 50% diety

③ Prawie cała szorstka jest kiszonka

④ Szybkość tłuszczu mlecznego oczywiście zmniejszyła się lub apetyt krów w okresie laktacji zmniejszył się latem, a spożycie suchej materii oczywiście zmniejszyło się

⑤ Gdy koncentrat i gruboziarniste pasy są karmione osobno

Istnieje wiele rodzajów buforów, zwykle dostępnych jest również wodorowęglan sodu (soda oczyszczona) i węglan sodu (jadalne alkalia). Jednak w przypadku wysokowydajnych krów mlecznych z codzienną produkcją mleka ponad 30 kg dodaje się dodatkowy tlenek magnezu.

Ilość każdego dodanego bufora to:

1. Wodorowęglan sodu : stanowi od 0,7% do 1,5% spożycia suchej materii dietetycznej, czyli 1,4% do 3,0% skoncentrowanego paszu.

2. Tlenek magnezu: stanowi 0,3% do 0,4% spożycia suchej materii diety lub 0,6% do 0,8% skoncentrowanej paszej.

3. Soda oczyszczona i tlenek magnezu są lepiej mieszane. Mieszanina tych dwóch stanowi około 0,8% skoncentrowanej zasilającej paszy dla krów mlecznych (70% sody oczyszczonej i 30% tlenku magnezu w mieszaninie).

Powyższe jest dzielenie się dodatkami do pasz dla bydła i mamy nadzieję, że będzie to pomocne dla wszystkich przyjaciół w branży hodowlanej. W tym artykule jest tylko w celach informacyjnych, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym, śledź nas.