Wpływ składników odżywczych paszy na zdrowotność udek kurcząt brojlerów

Choroba nóg brojlerów stanowi ważny problem dobrostanu i ekonomii w przemyśle drobiarskim.Szacuje się, że śmiertelność i liczba odstrzałów z powodu wad nóg stanowi od 0,10% do 0,30% całkowitych strat.Na choroby nóg i aktywność kurcząt brojlerów wpływa wiele różnych chorób kości, tkanek i nerwów, a także inne czynniki.Na przykład niedobory i nadmiary niektórych niezbędnych składników odżywczych odgrywają ważną rolę w różnych deformacjach nóg u ptaków.W tym artykule zbadano czynniki wpływające na zdrowie udek kurczaka brojlerów z punktu widzenia żywieniowego.

1. Rola witamin

Pasze dla brojlerów są często uzupełniane minerałami i witaminami, aby uniknąć niedoborów żywieniowych.Jednakże odpowiednimi normami żywieniowymi są minimalne wymagane wartości uzyskane w warunkach doświadczalnych.Bardzo witaminy paszach dostępnych na rynku dodaje się w nadmiarze, aby sprostać wyższym wymaganiom w rzeczywistych warunkach stresu żywieniowego i zrekompensować straty powstałe podczas przetwarzania i przechowywania paszy.

1.1 Witamina D

Większość składników paszy dla brojlerów zawiera niewiele witaminy D lub nie zawiera jej wcale. Dlatego do paszy często dodaje się witaminę D w postaci syntetycznej.Witaminę D3 stosuje się jako suplement diety, ponieważ u drobiu witamina D2 jest tylko o 10% tak skuteczna jak D3.Ilościowy witamina D3 Wymagania dotyczące piskląt opierają się zwykle na pomiarach masy kostnej.Takie jak zawartość popiołu czy częstość występowania krzywicy są często uważane za bardziej czułe wskaźniki niż tempo wzrostu.Gdy zawartość wapnia w diecie i przyswajalnego fosforu są wystarczające, zapotrzebowanie na witaminę D3 dla korowej masy kostnej 14-dniowych kurcząt brojlerów wynosi 35 ~ 50 μg/kg.Po 14 dniu życia wymagania dotyczące jakości paszy dla witaminy D3 korowej spadają do mniej niż 20 μg/kg.Zapotrzebowanie to jest znacznie wyższe od wcześniejszych szacunków i może być związane z większym zapotrzebowaniem na wapń u współczesnych genotypów brojlerów.

Metabolizm witaminy D u kurcząt brojlerów jest złożonym procesem, w którym uczestniczy kilka metabolitów.Witaminy D2 i D3 są wchłaniane w jelicie cienkim i transportowane przez krew do wątroby, gdzie przekształcają się w 25-hydroksycholekalcyferol [25-(OH)D3], główną krążącą postać witaminy D3.25-(OH)D3 transportowany jest następnie do nerek, gdzie ulega przemianie do 1,25-dihydroksycholekalcyferolu, najbardziej biologicznie aktywnego hormonalnego metabolitu witaminy.Warunki stresowe (np. duże zagęszczenie, stres cieplny, zatrucie pleśnią, zapalenie jelit) mogą upośledzać wchłanianie cholekalcyferolu lub hydroksylację w wątrobie, co uzasadnia stosowanie metabolitów witaminy D w paszach dla brojlerów.Przy niskim poziomie wapnia 25-(OH)D3 wydaje się być bardziej skuteczny w zmniejszaniu częstości występowania krzywicy niż przy wystarczającym poziomie wapnia, ale bez negatywnego wpływu na tempo wzrostu i wydajność paszy.

1.2 Witaminy A i E

Zwapnienie i dysplazja szkieletu u brojlerów z niedoborem witaminy A. Jednak współczesne brojlery rzadko doświadczają niedoborów witamin, ponieważ zawartość witamin w ich paszy jest stosunkowo wysoka.Wpływ nadmiaru witaminy A w diecie na częstość występowania krzywicy u brojlerów nie jest jednoznaczny.Na nasilenie hiperwitaminozy A wpływają interakcje żywieniowe.Podobnie jak w przypadku interakcji z innymi witaminami rozpuszczalnymi w tłuszczach, stwierdzono, że jedynie marginalne poziomy witamina A w diecie (500 IU/kg) negatywnie wpłynęło na wykorzystanie witaminy D3.Niedobór witaminy E zwiększa częstość występowania nieprawidłowości nóg, szczególnie bocznego lub przyśrodkowego skrzywienia dalszej kości piszczelowej lub bliższej części kości śródstopia.Ponieważ witamina E Niedobór może prowadzić do dystrofii mięśni, która objawia się upośledzeniem sprawności ruchowej.W tym kontekście należy również wziąć pod uwagę synergiczne działanie witaminy E i selenu.

1,3 Witaminy z grupy B

Donoszono, że niedobory niektórych witamin z grupy B powodują deformacje nóg.W szczególności, pirydoksyna (witamina B6) Niedobór wiąże się z podłużną dysplazją kości, a suplementacja pirydoksyną może zmniejszyć częstość występowania.Pirydoksyna może wywierać korzystne działanie poprzez udział w homeostazie cynku, procesie metabolicznym dodatkowo komplikowanym przez interakcje z białkami pokarmowymi.Ponieważ wysoki poziom białka w diecie może zwiększać metaboliczne zapotrzebowanie na pirydoksynę poprzez procesy transaminacji lub deaminacji.Ponadto, ryboflawina (witamina B2) Niedobór wiąże się także z deformacjami nóg, zwłaszcza paraliżem podwiniętych palców.Paraliż podwiniętych palców to specyficzny stan spowodowany zwyrodnieniem nerwów obwodowych.

2. Wapń i fosfor

Wapń i fosfor to dwa najpowszechniejsze minerały w kościach, stanowiące odpowiednio około 370 i 170 g/kg kości.Kości to bardzo złożone struktury, których skład różni się w zależności od wieku i stanu odżywienia zwierzęcia.Ponieważ kość nie jest jednostką stabilną w sensie chemicznym, wymiana wapnia i fosforu pomiędzy kością a tkanką miękką jest procesem ciągłym.Równowaga między tymi składnikami odżywczymi jest ważna, ponieważ nieprawidłowe proporcje mogą być tak samo szkodliwe, jak niedobór któregokolwiek elementu w diecie.Głównymi konsekwencjami nieoptymalnego poziomu tych minerałów są krzywica, niedobór wapnia lub niedobór fosforu.Krzywica występuje, gdy dieta jest zbyt uboga w którykolwiek składnik odżywczy lub zbyt bogata w jeden składnik odżywczy, co prowadzi do niedoboru innego składnika odżywczego.Choroby nóg mogą wystąpić nawet w warunkach optymalnego stosunku wapnia do fosforu, ale krzywicy należy zapobiegać poprzez prawidłowe komponowanie diety.

Pasza dla brojlerów często zawiera dodatek wapń i fosfor.Ogólnie rzecz biorąc, wapń jest łatwo dostępny z większości źródeł, ale dostępność fosforu różni się znacznie w zależności od źródła.Dlatego dużą uwagę przywiązuje się do dostępności tego pierwiastka.Większość fosforu w ziarnach występuje w postaci fitynianów, a dostępność fitynianów dla brojlerów jest niska.Dlatego też przy formułowaniu pasz uwzględnia się przede wszystkim źródła inne niż fityniany.Stosowanie fitazy dodatkowo komplikuje kwestię wykorzystania i metabolizmu fosforu u brojlerów.W niektórych przypadkach wykorzystanie fosforu może być niższe niż oczekiwano, szczególnie przy marginalnych poziomach fosforu stosowanych w celu zminimalizowania wydalania.W przypadku wapnia optymalne zapotrzebowanie na zwapnienie kości jest wyższe niż optymalne zapotrzebowanie na przyrost masy ciała.Jednak w przypadku fosforu wymagania dotyczące wzrostu i mineralizacji kości wydają się być podobne.

3. Pierwiastki śladowe i tempo wzrostu

Oprócz wielu witamin i minerałów na rozwój kości mogą również wpływać niedobory lub nadmiary kilku mikroelementów.Na przykład brak równowagi w diecie sodu, potasu i chlorków może prowadzić do nieprawidłowości w nogach, zwłaszcza krzywicy.Zwiększanie zawartości chloru w diecie, szczególnie przy niskiej zawartości sodu i potasu w diecie, może znacząco nasilić deformację chrząstki.Dlatego też, jeśli zawartość chloru w diecie jest wysoka, należy ją zrównoważyć równomolowymi stężeniami sodu i potasu.Jednakże zwiększenie zawartości potasu i sodu może mieć wpływ na spożycie i wydalanie wody, co również należy wziąć pod uwagę.Wykazano, że istnieje wiele innych czynników wpływających na chorobę nóg brojlerów.Wykazano wpływ niedoboru manganu na wzrost i rozwój oraz przemieszczenie ścięgna mięśnia brzuchatego łydki.Niektóre pierwiastki metaliczne, takie jak magnez, cynk, stront, ołów i aluminium, mogą zastąpić wapń podczas tworzenia kości.Jego zawartość zależy od stężenia w krążeniu krwi, co oznacza, że ​​niskie stężenie wapnia lub wysokie stężenie pierwiastków zwiększa zawartość wapnia, a jego toksyczność może powodować nieprawidłowości w nogach.Zapotrzebowanie brojlerów na mikroelementy jest często dobrze zaspokajane w przypadku konwencjonalnych pasz dostępnych na rynku, zarówno w oparciu o naturalne składniki surowców, jak i premiksy z dodatkiem mikroelementów.W normalnych warunkach żywieniowych poszczególne mikroelementy mają niewielki wpływ na cechy szkieletu.Chociaż ważne mogą być złożone interakcje między tymi pierwiastkami i innymi składnikami odżywczymi.

Choroby nóg występują częściej u brojlerów i indyków niż u kur niosek.Wiele wad szkieletowych u brojlerów występuje rzadko lub nie występuje u ras wolniej rosnących, a tempo wzrostu lub masa ciała wydają się być oczywistym czynnikiem sprawczym.Chociaż wiele problemów można zmniejszyć lub wyeliminować poprzez spowolnienie wzrostu, szybki wzrost i duża masa ciała niekoniecznie prowadzą do problemów z nogami.Zmniejszenie tempa wzrostu poprzez zmniejszenie spożycia paszy lub stężenia składników odżywczych nie jest łatwym spełnieniem wymagań stawianych wzrostowi zwierzęcia.Innym sposobem na ograniczenie tempa wzrostu jest ograniczenie spożycia paszy.Na przykład długość dnia, przez jaki pisklęta mają dostęp do paszy, znacząco wpływa na rozwój nieprawidłowości szkieletowych.

Co może zrobić POLIFAR?

Choroby nóg często dotyczą złożonych układów metabolicznych i regulacyjnych.W wielu przypadkach deformacje nóg spowodowane niedożywieniem mogą być spowodowane takimi czynnikami, jak żywienie paszą, trawienie i wchłanianie. POLIFAR jest profesjonalnym dostawcą dodatków paszowych i premiksów.Naszym ostatecznym celem jest poprawa wykorzystania paszy i ekonomiki gospodarstwa.POLIFAR może zapewnić brojlerom niezbędne składniki odżywcze, takie jak witaminy, pierwiastki śladowe i minerały, takie jak wapń i fosfor. Premiksy można również dostosować do potrzeb wzrostu drobiu, aby ograniczyć choroby spowodowane niedoborami żywieniowymi u drobiu i poprawić jego odporność.Jeśli masz jakiekolwiek pytania, zapraszamy do konsultacji!