Jaka jest różnica między fosforanem jednowapniowym a fosforanem dwuwapniowym?

Nowoczesna produkcja pasz na miarę XXI wieku oferuje niezliczone możliwości dodawania składników odżywczych; polipeptydy z aktywnością fitazy, nieorganicznymi chelatami miedzi lub sekwencjami polinukleotydowymi, żeby wymienić tylko kilka. Jednak w wyposażeniu producenta pasz wciąż jest miejsce na starsze, zaawansowane technologicznie żywienie: fosforan dodatki paszowe. Obecnie fosforan dwuwapniowy i fosforan jednowapniowy są nadal popularnymi środkami uzupełniającymi paszę, tak samo jak wtedy, gdy opracowano je po raz pierwszy ponad sześćdziesiąt lat temu.

Ten artykuł zawiera następujące informacje:

• Jaka jest różnica między DCP a MCP?

• Cechy i zalety MCP

• Dlaczego wielu producentów i producentów pasz zaczyna przechodzić z DCP na MCP

Jaka jest różnica między DCP a MCP?

MCP jest wysoce rozpuszczalny, co pozwala na większą elastyczność w formułowaniu diety. Jest także łatwiej trawiony przez zwierzęta hodowlane, co oznacza, że ​​marnuje się mniej dodatku paszowego i jego spływ ma mniejszy wpływ na środowisko.

Bezwodny DCP charakteryzuje się szczególnie niskim poziomem strawności fosforu. Kontrastuje to z wysokim spożyciem MCP pochodzącego z DCP w procesie produkcji HCI. Metodą tą uzyskuje się dodatek paszowy o dobrej czystości i optymalnym stężeniu fosforu.

Badania porównujące różne nieorganiczne formy fosforanowych dodatków paszowych opublikowano niedawno w hiszpańskim czasopiśmie Journal of Agricultural Research (pdf). Badanie to wykazało między innymi, że w dietach kurcząt do 21. dnia życia „… reakcja wzrostu była niższa, gdy do diety dodawano bezwodny DCP w porównaniu z MCP… [była] wyższa dostępność P w oczyszczonych MCP niż w dietach DCP… [i że] P w bezwodnej postaci DCP jest mniej dostępny dla drobiu niż uwodniona sól [fosforan monosodowy].

Już z wcześniejszych badań wynikało, że „…najwyższą strawność fosforanów odnotowano w połączeniu z 2% roztworem kwasu cytrynowego. Najlepsze rezultaty dawały fosforany paszowe niezawierające fluoru, gdyż nasycały organizm zarówno fosforem, jak i wapń.” Dodając, że istnieje „…wyraźna zaleta stosowania fosforanu monowapniowego wytwarzanego z DCP wzbogaconego defluorowanym kwasem fosforowym pochodzenia paszowego w porównaniu z innymi źródłami fosforu”.

Cechy i zalety MCP

• Fosforan jednowapniowy jest proszkiem o średniej higroskopijności (granulki o wielkości 0,2-1,4 mm) - kolorze białym lub szarym, łatwo rozpuszczalnym w środowisku wodnym. W porównaniu z innymi nieorganicznymi źródłami fosforu, takimi jak fosforan dwuwapniowy i fosforan trójwapniowy, mcp ma następujące cechy i zalety:

• Neutralizuje szkodliwe działanie wielu pierwiastków - sodu, potasu, magnezu i innych

• Zapewnia prawidłową pracę serca, układu nerwowego, mięśniowego i wielu innych narządów

• Poprawia trawienie, zwiększając aktywność enzymów trawiennych

• Wzmacnia układ odpornościowy

• Bierze udział w przemieszczaniu lipidów, biosyntezie białek i oczyszczaniu jelit ze szkodliwych substancji

• Poprawia efektywność metabolizmu węglowodanów, białek, tłuszczów, minerałów i energii w organizmie

• Nie zawiera zanieczyszczeń metalami ciężkimi

• Nie działa destrukcyjnie na enzymy i witaminy, nie blokuje działania białek i aminokwasów

• Zawiera najwyższy stopień strawności (biodostępności)

• W odchodach zwierzęcych uwalniana jest minimalna ilość fosforu, co ogranicza zanieczyszczenie środowiska

• Zawiera minimalną ilość mieszanki minerałów dla maksymalnej strawności

Dlaczego wielu producentów i producentów pasz zaczyna przechodzić z DCP na MCP

Z analizy porównawczej fosforanów paszowych, przeprowadzonej przez chemików z wiodących instytutów badawczych wynika, że ​​największą strawność fosforanów uzyskano w połączeniu z 2% roztworem kwasu cytrynowego. Najlepsze rezultaty dawały fosforany paszowe niezawierające fluoru, gdyż nasycały organizm zarówno fosforem, jak i wapniem. W rezultacie odkryli wyraźną przewagę w stosowaniu fosforanu monowapniowego wytwarzanego z DCP wzbogaconego odfluorowanym kwasem fosforowym pochodzenia spożywczego w porównaniu z innymi źródłami fosforu. MCP ma najwyższą wagową zawartość fosforu i jest głównym powodem, dla którego wielu producentów i producentów pasz zaczyna przechodzić z DCP na MCP.

Wysoka rozpuszczalność i optymalne stężenie fosforu MCP zapewnia większą elastyczność w formułowaniu diety. Zastosowany proces produkcyjny zwiększa strawność produktu końcowego, a co za tym idzie, zwiększa szybkość wchłaniania z dietą. Warto zauważyć, że MCP otrzymany z DCP w procesie produkcji HCl charakteryzuje się szczególnie wysoką strawnością ze względu na swoją czystość, podczas gdy bezwodne fosforany dwuwapniowe oferują najniższą wartość odżywczą. Drugi powód, dla którego producenci pasz przechodzą z bezwodnego DCP na MCP.

W przypadku chęci zakupu dodatków paszowych prosimy o kontakt z firmą Polifar.