Brojlery potrzebują paszy zawierającej fosfor

Fosfor jest jednym z podstawowych pierwiastków mineralnych u brojlerów. Ponieważ fosfor w dietach roślinnych występuje głównie w postaci fosforu fitynianowego, fosfor fitynianowy jest trudny do strawienia i wykorzystania przez zwierzęta inne niż przeżuwacze, takie jak kurczaki. Dlatego uzupełnienie w diecie określonej ilości fosforu egzogennego ma na celu uzupełnienie diety zwierząt. Główna droga niezbędna dla fosforu w organizmie. Jednakże, ze względu na fizjologiczną budowę kurcząt, wchłanianie paszy fosforowej stwarza wiele problemów i temu zagadnieniu poświęcona jest niniejsza praca.

Punkt:

• Stan fosforu w paszach

• Reakcja brojlerów na paszę fosforową

• Problemy, z którymi się borykamy

Stan fosforu w paszach

Różne źródła fosforu różnią się składem chemicznym, właściwościami i stosunkiem fosforu do innych pierwiastków, ale istnieją różnice w trawieniu, wchłanianiu i efektywności wykorzystania. Jako konwencjonalne źródło fosforu w produkcji pasz (stanowiące ponad 90% dodanego fosforu) zastosowanie wodorofosforan wapnia (DCP) jest duży, ale jego cena rośnie, co czyni DCP głównym białkiem i energią. Surowce. Jednocześnie DCP jest nierozpuszczalny w wodzie, a stopień wchłaniania i wykorzystania składników aktywnych przez zwierzęta jest niski, co powoduje zwiększenie wydalania fosforu do środowiska zewnętrznego.

Dlatego rozwój źródeł fosforu o niskiej dodanej ilości, wysokim mianie biologicznym i stosunkowo niskiej cenie stał się gorącym punktem bieżących badań nad żywieniem fosforu. Fosforan jednowapniowy (MCP) jest powszechnym źródłem fosforu mineralnego stosowanym przez firmy produkujące pasze w Stanach Zjednoczonych i jest obecnie stosowany w niektórych produkcjach paszy dla ryb w Chinach. Duża liczba badań nad MCP przeprowadzonych w innych krajach sugeruje, że fosfor zawarty w MCP jest łatwiej wchłaniany i wykorzystywany niż fosfor zawarty w DCP. Monofosforan dwuwapniowy (MDCP) jest wiązaniem kokrystalicznym MCP i DCP. Jest to nowy dodatek paszowy łączący w sobie fosforan rozpuszczalny w wodzie z fosforanem rozpuszczalnym w cerze. Wodorofosforan wapnia pochodzenia roślinnego (PDCP) jest wodorofosforanem wapnia klasy paszowej otrzymywanym w procesie hydrolizy kwasowej, neutralizacji wapna palonego i wytrącania przez żużel inozytolu w przemysłowej produkcji inozytolu. Obecnie MCP, MDCP i PDCP nie są powszechnie stosowane jako źródła fosforu paszowego w Chinach i potrzebne są dalsze prace badawcze. ,

Reakcja brojlerów na paszę fosforową

Jako najbardziej ekonomiczne źródło mięsa, same brojlery mają w 2016 roku ponad 22,7 miliarda ptaków na świecie i zajmują znaczącą pozycję w branży akwakultury. Ponadto, ze względu na krótką długość jelit, u kur niosek łatwo jest spowodować niski stopień wykorzystania składników odżywczych w diecie, a stężenie składników odżywczych w kale jest wysokie. Ponadto nie można niedoceniać ilości wydalanego azotu i fosforu przez kury nioski.

Dla brojlerów fosfor jest niezbędny pierwiastek mineralny u brojlerów oraz niezbędny składnik kości i zębów. Jest także ważnym czynnikiem w utrzymaniu funkcji komórek, uczestnicząc w składzie enzymów i metabolizmie u zwierząt.

Ze względu na syntezę skorupek jaj zapotrzebowanie na wapń i fosfor jest zupełnie inne. Zawartość wapnia w diecie jest wyższa, zawartość fosforu jest niższa, a stosunek wapnia do fosforu jest znacznie wyższy niż u drobiu nieprodukcyjnego. Wymaga to, aby efektywną zawartość fosforu w paszy można było utrzymać jedynie na bardziej precyzyjnym poziomie, aby ułatwić wchłanianie i wykorzystanie wapnia i fosforu w paszy. Dlatego zmiany w źródłach fosforu w paszy i poziomach fosforu u kur niosek mogą być bardziej wrażliwe na skutki wchłaniania i wykorzystania wapnia. Ponadto fosfor jest szeroko zaangażowany w metabolizm substancji azotowych, takich jak białka i kwasy nukleinowe, a zmiany w źródłach fosforu w paszach i poziomach fosforu mogą wpływać na efektywność wykorzystania azotu, co z kolei wpływa na wydalanie azotu.

Obecnie wchłanianie i wykorzystanie źródeł fosforu przez zwierzęta wygląda następująco: „źródło fosforu ze źródła fosforu mineralnego> źródło fosforu z roślin”, ale wraz z ciągłym udoskonalaniem źródła fosforu mineralnego obecne źródło fosforu mineralnego rozszerza się z pojedynczego wodoru wapniowego fosforan; Diwodorofosforan wapnia, fosforan trójwapniowy itp., gdzie w fosforanie jednowapniowym znajduje się eutektyczna kombinacja diwodorofosforanu wapnia i wodorofosforanu wapnia, która ma wyższy stosunek rozpuszczalnego w wodzie fosforu i niższe pH niż konwencjonalny wodorofosforan wapnia. Badania wykazały, że zwierzęta mają różny stopień wykorzystania różnych źródeł fosforu mineralnego. Ponieważ jest to nowy rodzaj źródła fosforu, istnieje niewiele badań dotyczących różnic w wykorzystaniu źródeł fosforu między brojlerami a innymi minerałami.

Problemy, z którymi się borykamy

Główne problemy związane ze stosowaniem fosforu w paszach dla zwierząt to: niedobór zasobów fosforu, zanieczyszczenie środowiska spowodowane wydalaniem oraz niski stopień wykorzystania fosforu fitynianowego przez zwierzęta inne niż przeżuwacze, co wymaga pojawienia się wysokiej jakości i wysokiej jakości pasz -rozpuszczalne w wodzie produkty będące źródłami fosforu. Tendencja ta w ostatnich latach szybko się rozwinęła. Wraz z ciągłym rozwojem technologii sprzętu chemicznego do fosforu i technologii produkcji, skala produkcji globalnych produktów fosforanowych klasy paszowej szybko wzrosła. Kategorie produktów zostały również zaktualizowane poprzez segmentację rynku, począwszy od pojedynczego wodorofosforanu. Wapń rozwinął się w obecną serię jednowapniową, dwuwapniową i trójwapniową, a rodzaj produktu również ewoluował od pojedynczego proszku do drobnych cząstek o różnych specyfikacjach. Takie jak paszowy fosforan dwuwapniowy i granulat fosforanu dwuwapniowego.

Fosfor paszowy, będący trzecim najdroższym składnikiem pasz po białku i energii, zyskał w ostatnich latach szerokie zainteresowanie i został opracowany. Odgrywa również ważną rolę fizjologiczną w organizmie zwierząt i jest głównym źródłem energii dla życia zwierząt.